11 entry daha
  • kitapları üçüncü yalan’ın ikinci kısmına kadar hafif baş dönmesi ile sanki ateşim varmış, hasta oluyormuşum gibi bi halsizlikle okudum. böyle bir hissi bir de ruh adam’ı okurken hissetmiştim.
    çok çarpıcı, çok yalın, çok sarsıcı. herkes benzer şeyleri yazmış, ama yazmadan geçilebilecek gibi de değil. çok akıcı olduğu için okuması çok kolay. ama insanın zihninde ve ruhunda bıraktığı ağırlık çok başka.
    belki eskiden okusam, bütün bu savaş ve sebep oldukları geçmişte kalmış gibi geleceği için vah vah tüh tüh deyip geçebilirdim. bugünlerde ise yanıbaşımızda suriye savaşı yaşanmış, onlarca aile paramparça olmuş, lucas gibi mülteci çocuklar bizim ülkemize geçmiş, okurken kaldıramadığım şeyler yanıbaşımızda yaşanmış.. üstelik şu an gazze’de 7 aydır süren bir soykırım var. insanın kötülüğünün son kullanım tarihi yok. savaş, hiçbir zaman yok olmayacak.

    kitapla ilgili en güzel şeyi yine yazarı söylemiş; “bir kitap ne kadar hüzünlü olursa olsun bir hayat kadar hüzünlü olamaz”
    sadece savaş yaşamadan ölmüş olmak bile bir insan için olabilecek en büyük şanslardan biri.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap