ölüm korkusunu yenmenin yegane yolu

• ölüm korkusunun 2 ana sebebi:
  
  1- insanın alıştığı bu dünya hayatından ayrılmak. ancak ölüm, göründüğü gibi dehşetli değildir. iman sahipleri için ölüm, hayat vazifesi zorluğundan bir kurtuluş gibidir. ayrıca ölüm insanın öteki aleme gitmiş yüzde doksan dokuz dost ve akrabasına kavuşması için bir vesiledir. bu haliyle bakıldığında evet, iman sahipleri için ölüm rahmet kapısıdır, imanı olmayan insanlar için ise korku ve ebedi eziyettir.
  
  2- ölümü daha dehşetli hale getiren ikinci husus ise, ölümü ebedi bir yok oluş olarak düşünmektir. yani dünya hayatına sıkı sıkı bağlanmış biri için ölüm, dünyadan ebedi olarak kopmak anlamı taşıdığı için, ölümden dehşetli korkar. ama ahirete iman etmiş bir mümin için, ölüm sadece bir mekan değiştirme aracıdır. dolayısıyla inanan biri ölümden inançsız biri kadar korkmaz ve onlar kadar dehşete düşmez. dünyadan daha güzel bir aleme giden bir adam, neden dünyadan ayrıldığına üzülsün ki? müminde ölüm korkusu sadece hesap verme korkusu şeklinde olabilir( ki bu hesap verme konusu tek korktuğum şeydir, bu yüzden zaman geçtikçe ve yaş ilerledikçe insanlara ve etrafa olan davranışlarıma daha çok dikkat ediyorum).
  
  ekstra: beni ölümden sonra başka bir alemin olduğuna inandıran başka bir sebepte; bizlerin bu dünyaya isteyerek ve kendi kontrolümüz ile gelmeyişimiz düşüncesi. yani bu dünyaya gelirken bir ricada ve istekte bulunmadık, kendimizi bu dünyada 'bulduk'. şimdi demeyin bana işte anne-babanın ilişkisi ile gerçekleştik. iyi de annem babam bana sordu mu? elimde olmayan bir konu daha. daha tipimi ve pipimi bile bilmiyorlar 3-4 aylık olmadan. nasıl bu dünyaya kendi cebrimiz ile gelmediysek yine bizim kontrolümüz dışında gelişen bir durum ile de ölüyoruz. ölüme engel olamıyoruz. tıpkı uyuduğumda uyanmamı engelleyemeyeceğim yada uyanıkken uyumamayı engelleyemeğeceğim gibi. demek ki biz bize ait bile değiliz. kendimizi kontrol bile edemiyoruz. bu kontrolü yapan (en azından yaptığını iddia eden ve bunu gönderdiği peygamberlerle açıklayan bir yaratıcı var) bir varlık var. ve bu varlık ölümden sonra hiçlik değil sonsuzluktan bahsediyor. durum böyle olduğunda bana inanmak daha mantıklı geliyor. eğer ben hep var olan biri olsaydım hiçbir zaman yokluktan gelmemiş biri olsaydım ama sonunda öleceğimi bilseydim bir bakıma öbür dünyaya inancım olmayabilirdi. ama buraya kendi elimle gelmedim ki. ve kendi elimle de ayrılamıyorum. demekki bunu yapan bir güç var. ve dedikleri beni daha çok bağlıyor.
• kabullenmektir. unutulmamalıdır. insanın doğduğu andan itibaren başına geleceği kesin olan tek şey ölümdür.
• hazırlık yapmak yani ibadet etmek, sünnet ehli olmaktır. hesap günü için cennete gitmek için ibadet edip allah aşkıyla dolu insan korkar mı sizce?
• ölmektir. korkmayın bu kadar.
• başına zaten gelecek. sürekli bunu düşünerek kendine korku yaratmak ne kadar mantıklı bence bunu tartışalım ya da tartışmayalım çünkü bence mantıksız.
• (bkz: #115472391)
• ölmekten beter yaşamak.
• ölüm korkusunu yenmek mantıklı bir eylem değildir. korku ve acı vücudun alarm sistemi, gerekli olmasa evrimsel olarak gelişmezler zaten.
  
  yüzde 90‘ı beyaz yakalı sözlük yazarları ölüm korkusunu yenip ne yapacaksınız onu da anlamış değilim, geceleri colosseum‘a mı çıkıyorsunuz?
• onunla mücadele edemeyeceğinizi kabul edin ve ne kadar küçük olduğunuzu görün. sonra her şey daha kolay oluyor.
• imanlı olmak.