yaşama uğraşı

• 3 mayıs 1939
  
  acı çeken yanımız her zaman küçük bir yanımızdır. sevinç duyan yanımız gibi. ancak huzur içinde kalabilen yanımız önemlidir.
  
  acı çekmek de, zevk almak gibi, duygulara kapılmaktır. 17 haziran '38'e aynı şeyin zevk almada da olduğunu eklemeliyim. aradaki tek ayrım, zevk almanın huzur gibi görünmesi, dolayısıyla aldatıcı ve daha çok zaman harcatıcı olması, acı çekmenin ise kısa zamanda insanı sertleştirmesi ve yormasıdır.
  
  kısacası, zevkin huzura dönüşebilmesi için can sıkıcı bir nitelik kazanması gerekir. insan her zaman can sıkıntısı sonunda huzura kavuşur. acı çekmenin bile yaratıcı olabilmesi için önce sıkıcı olması gerekir.
  
  bir şey yaratacaksak, düş kurmak için boş zamanımızın olması zorunluluğu bu yüzdendir. bu durumda can sıkıntısı düşünce olarak billurlaşır.
  
  s.161
  cesare pavese
  yaşama uğraşı (günlük 1935—1950)
  
  can yayınları
  türkçesi: cevat çapan